Dalszą innowacją, będącą pomysłem Forda, była zdejmowana głowica cylindrów. Był to pomysł niezwykle cenny, albowiem dzięki niemu ułatwiony został dostęp do wnętrza cylindrów i do tłoków, co jest bardzo ważne przy wykonywaniu napraw silnika. Jak już wspomniałem Ford, w pewnym okresie produkcji zunifikował kolor samochodu dostarczając jedynie wozy malowane na czarno.
Racjonalizacja w tym przypadku polegała na tym, że przy ówczesnych metodach produkcji nadwozia, które jak nam wiadomo – były bardzo przestarzałe, lakierowanie samochodu stanowiło problem jeszcze nie rozwiązany i malowanie wszyst-kich samochodów na jeden kolor i to kolor najbardziej praktyczny w razie naprawy nadwozia lub błotników, było zgodne z zasadami zdrowego rozsądku, którymi Ford zawsze się kierował.
Ford wcześnie zrozumiał znaczenie właściwego asortymentu tanich części zapasowych, które powinny być w posiadaniu każdego warsztatu upoważnionego do naprawy samochodów. Ponieważ każdy ajent Forda musiał umieć naprawiać samochody Ford T, części zamienne były wszędzie, nie tylko na terenie Stanów Zjednoczonych, lecz i za granicą tam, gdzie byli ajenci Forda.
Szybka i sprawna naprawa samochodu była najważniejszym argumentem zjednującym Fordowi coraz to szersze kręgi klientów. Mimo to Ford nie zaniedbywał celowej reklamy, szczególnie w początkowym okresie produkcji modelu T. Przykładem takiej reklamy było uczestnictwo w 1909 roku samochodów Ford T w próbie przejechania w poprzek kontynentu Północnej Ameryki z Nowego Yorku do Seattle nad pacyfikiem po takiej trasie, której żaden samochód nie zdołał dotąd przejechać.
Nagrodę dla zwycięzcy w tej trudnej konkurencji ufundował milioner Guggenheimer. Jeden z samochodów Ford T pokonał trudności trasy i przybył do Seattle w ciągu 22 dpi i 55 minut. Guggenheimer, wręczając Fordowi nagrodę, powiedział między innymi: Teraz została sprawdzona teoria pana Forda, że lekki samochód, o dużej mocy w stosunku do ciężaru może jeździć po drogach niedostępnych dla ciężkich bagażówek.